лутошка. Изамб. Т. Никит. Эсĕ кăна çырлахтарма пушăт йывăçĕ кайса ларт. Собр. Пĕчикçĕ пушăт йăвăççи пуççапса ларат. (Хурăн çырли). Сред. Юм. Паян пушăт сӳрĕмĕр те, пушăт йывçине ниçта хурса вырнаçтарма та аптăранă. [Название лутошки в разных диалектах чувашского языка слагается трояким образом: 1) пушăт йывăççи, дерево лыка. Разновидности этого образования: пушйывăççи, пушйиççи, пушшиççи, пуштӳççи и пр.; 2) пушăт шăччи, тычина лыка. Разновидности этого образования: пушшуччи, пошшуччи, пушчиччи, пошчуччи, пушчи и пр.; 3) пушăт тĕшши, сердцевина лыка. Разновидности этого образования: пошчушши, почушши, пошчуш и пр. Первые формы употребительны в южных, а вторые и третьи в центр. и северных районах Чувашии. ТММ].
Çавăн пекех пăхăр:
пушăлла пушăпа пушăт пушăт вĕрен « пушăт йывăççи » пушăт мунчала пушăт мунчали пушăт хуппи Пушăт чĕлли пушăт-мунчала